Περί εκκενώσεων και λοιπών δαιμονίων…
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στον χώρο του παλιού ψυχιατρείου στο κέντρο της Κέρκυρας έχει ξαναζωντανέψει ένα κτήριο που έστεκε άδειο και παρατημένο για δεκαετίες, γεμάτο σκόνη και υγρασία. Ένα κτήριο το οποίο βοηθήσαμε και μας βοήθησε. Δίνοντας του πνοή μας έδωσε πίσω πολλές ανάσες ελευθερίας μέσα στην αποπνικτική καθημερινότητα που βιώνουμε.
Το συγκεκριμένο κτήριο υπάγεται στην ιδιοκτήσια του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας, το οποίο είναι γνωστό στην τοπική κοινωνία οτι έχει στην ιδιοκτησία του δεκάδες άλλα κτήρια στην πόλη της Κέρκυρας. Κτήρια που ρημάζουν και καταστρέφονται παρατημένα και αφημένα στο έλεος του χρόνου. Σε γενική εικόνα το κράτος έχει στη κυριότητά του πάρα πολλά ακίνητα, τα οποία προφανώς αδυνατεί ή δεν ενδιαφέρεται να τα αξιοποιήσει και τα αφήνει να μαραζώνουν. Σε εποχές μάλιστα που μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας συμπιέζονται επιθετικά προς τα κάτω, με τη φτωχοποίηση να γίνεται όλο και πιο έκδηλη μέρα με την μέρα, είναι πασιφανές ότι αν το κράτος ήθελε να έχει κοινωνική πολιτική θα μπορούσε να στεγάσει δομές στα δικά του εγκαταλελειμμένα κτίρια. Από κοινωνικές κουζίνες μέχρι ιματιοθήκες και από ξενώνες για αστέγους μέχρι κοινωνικά ιατρεία. Καταλαβαίνουμε λοιπόν οτι το να εκκενωθεί μια κατάληψη υπό τον μανδύα της κρατικής αξιοποίησης του κτιρίου, είναι ένας εκ των ουκ άνευ εμπαιγμός, προς τα κοινωνικά εκείνα κομμάτια που βάλλονται από τις κρατικές προσταγές.
Είδαμε πρόσφατα να πραγματοποιείται η αλλαγή στις διοικήσεις των νοσοκομείων της χώρας χωρίς φυσικά να λείπουν και απο εδώ τα γνωστά ρουσφέτια μεταξύ της κυβέρνησης και των αποτυχημένων πολιτευτών της. Πάγια είναι άλλωστε η τακτική όλων των κυβερνήσεων άμα τη αναλείψη των καθηκόντων τους στις περισσότερες των περιπτώσεων να διορίζουν δικό τους κόσμο. Από συγγενείς, συμβάλλοντας έτσι στον ατέρμονο νεποτισμό, μέχρι τους διάφορους σφουγγοκωλάριους και οσφυοκάμπτες.
Στην Κέρκυρα με δήμαρχο και περιφερειάρχη Ν.Δ, ο καινούριος διοικητής του νοσοκομείου, τέκνο από τα σπλάχνα της δεξιάς πολυκατοικίας φαντάζει ιδανική επιλογή. Το για ποιους και για ποιον λόγο θα φανεί σύντομα.
Για ποιά αλληλεγγύη μιλάτε;
Ο συγκεκριμένος λοιπόν τάσσεται δημόσια υπέρ της διαφορετικότητας, του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της προσφοράς σε ευπαθείς ομάδες ανθρώπων. Πόσο αντιφατικό ακούγεται να μιλούν στελέχη της Ν.Δ για αλληλεγγύη; Στα όρια του γκροτέσκου είναι να πιάνουν στο στόμα τους τόσο σπουδαίες έννοιες αυτοί που τσακίζουν, βασανίζουν, εξευτελίζουν, παρακολουθούν και συλλαμβάνουν αγωνιστές. Αυτοί που εκκενώνουν καταλήψεις στέγης και πετούν στο δρόμο δεκάδες ανθρώπους, αυτοί που κόβουν το αμκα σε μετανάστες, αυτοί που θα αρχίσουν εκ νέου τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Χυδαίοι αυτοί που μιλούν για κοινωνική προσφορά ενώ μειώνουν συντάξεις, πετσοκόβουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καθιερώνουν την εφταήμερη εργασία και υποστηρίζουν κυνικά ότι ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει με τα 200 ευρώ κάποιου επιδόματος. Ποια αλληλεγγύη για να στεριώσει εξοπλίζει εθνικούς στρατούς, αυξάνει τις πολεμικές δαπάνες, διαποτίζει με εθνικιστικό μίσος τους εκμεταλλευόμενους; Η δική τους αλληλεγγύη δεν είναι παρά μια κάθετα ιεραρχημένη σχέση, μια φιλανθρωπία, η οποία βασίζεται στη σχέση εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου. Μιλούν για αλληλεγγύη αυτοί που μόνο θάνατο μοιράζουν. Η μόνη αλληλεγγύη που μπορεί να θριαμβεύσει επάνω στην θανατοπολιτική της κυριαρχίας είναι ισότιμη, οριζόντια, μαχητική, χωρίς διακρίσεις και σε επαναστατική τρoχιά.
Η ακραία καταστολή που εξαπολύει η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της εναντίον αγωνιστών, αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, καταλήψεων μας κάνει να μην θεωρούμε διόλου απίθανη μια επικείμενη προσπάθεια εκκένωσης και των δικών μας χώρων. Εμείς αυτό που βλέπουμε είναι ότι η νέα διοίκηση του Γ.Ν.Κέρκυρας αναλαμβάνει την διεύθυνση ενός νοσοκομείου απαξιωμένου από το ίδιο το κράτος. Υποστελεχομένου, με γιατρούς να βαράνε εξαντλητικές υπερωρίες αν όχι πάντα απλήρωτες τότε πληρωμένες μήνες μετά. Με νοσηλευτές να δουλεύουν σε δύσκολες συνθήκες αφού οι ελλείψεις σε γενικά ιατρικά αναλώσιμα και εξοπλισμό είναι τεράστιες . Με τις εργολαβικές καθαρίστριες, να δουλεύουν εξουθενωτικά ωράρια και να αμείβονται με μισθούς πείνας. Είμαστε περίεργοι ως εκ τούτου να δούμε ποιές θα είναι οι προτεραιότητες της διοίκησης. Θα εξασφαλίσει ότι απαιτεί μια αξιοπρεπής περίθαλψη ενός αρρώστου και ανθρώπινες συνθήκες για τους εργαζόμενους ή θα ασχοληθεί με την εκκένωση μιάς κατάληψης;
Ας πούμε όμως και δύο λόγια για αυτά που έχει προσφέρει η κατάληψη και ο κόσμος που την περιβάλλει.Συλλογικές κουζίνες και μαγειρέματα,προβολές ταινιών, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες,συζητήσεις, εκδηλώσεις, συνελεύσεις, συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης καθώς και χρημάτων για τους κατατρεγμένους της κοινωνίας του σήμερα εντός και εκτός των φυλακών. Στον χώρο επίσης λειτουργεί βιβλιοπωλείο με πληθώρα βιβλίων και έντυπων και υπό διαμόρφωση βρίσκεται σκοτεινός θάλαμος φωτογραφίας. Φυσικά οι δυνανότητες για δημιουργία που μας δίνει ένας χώρος δεν σταματάνε εκεί αλλα είναι συνεχώς σε εξέλιξη. Όλα αυτά και πολλά ακόμη είναι δωρεάν και ανοιχτά για όλους και όλες χωρίς να υπάρχει κέρδος για εμάς καθώς στα μυαλά μας δεν μπορεί να υπάρχει οικονομική συνδιαλλαγή για τις ιδέες μας και την υλοποίηση τους.
Καταλήψεις για πάντα και παντού…
Το κράτος ξέρει καλά ότι για να επιβιώσει και να συντηρηθεί θα πρέπει να διατηρεί τον κόσμο στην εξαθλίωση,την κατάθλιψη,την απάθεια και την απραγία. Για αυτό το λόγο επιτίθεται λυσσαλέα σε όποιον τολμήσει να σκεφτεί και να δράσει διαφορετικά. Βίαιες εκκενώσεις,συλλήψεις,ξυλοδαρμοί,βασανισμοί,ταπεινώσεις και σεξουαλικές παρενοχλήσεις και παρακολουθήσεις φαίνεται να είναι πια απροκάλυπτα ο μόνος λόγος ύπαρξης της αστυνομίας. Δολοφονίες και πνιγμοί μεταναστών,αυτοκτονίες παιδιών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που ζουν σε άθλιες συνθήκες είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται το Ελληνικό κράτος και ολόκληρη η Ευρώπη το μεταναστευτικό ζήτημα. Παράλληλα τα μέσα μαζικής εξημέρωσης,σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, είναι πάντα εκεί για να καθησυχάσουν τον ευηπόληπτο πολίτη λέγοντας ότι πατάχθηκε η ανομία πια, ενώ γλείφουν τον βόθρο του αρρωστημένου κύκλου τους καλύπτοντας οικονομικά σκάνδαλα,μαφίες,παιδεραστές,νεοναζί και καναλάρχες ναρκέμπορους.
Είναι δεδομένο λοιπόν ότι οι απελευθερωμένοι χώροι, όπως η κατάληψη Αντινομία,που μέσα τους κρύβουν έναν ολόκληρο κόσμο συλλογικοποίησης, αλληλεγγύης, συντροφικότητας και συνδιαμόρφωσης, έναν κόσμο ισότιμο και αντιιεραρχικό που έρχεται να αμφισβητήσει την ιδιοκτησία, τις εμπορευματικές σχέσεις, την ανάθεση,τους διαχωρισμούς και την απομόνωση θα αποτελέσουν στόχο του κράτος και της καταστολής. Γιατί οι καταλήψεις μας είναι χώροι ελευθερίας, δημιουργίας και ελεύθερης έκφρασης των ιδεων και των επιθυμιών μας. Γιατί εκεί παίρνουμε εμείς τις αποφάσεις για τη ζωή μας και τη δράση μας και βλέπουμε τις ανάγκες μας να παίρνουν σάρκα και οστά.
Συνοψίζοντας θα θέλαμε να δηλώσουμε οτι δεν είμαστε μόνοι αλλα ούτε και οι μόνες που θα είμαστε εδώ να υπερασπιστούμε τους χώρους και τις ζωές μας και να σταθούμε όρθιες απέναντι σε όποιον επιθυμεί να μας εξαφανίσει.
Οι φωτιές μας λοιπόν ας ενωθούν με τις φλόγες αντίστασης που ξεπηδάνε σε κάθε γωνία του πλανήτη και ας αποτεφρώσουν μια και καλή το ήδη νεκρό αυτό σύστημα.
10,100,1000 καταλήψεις ενάντια σε ενα κόσμο οργανωμένης σήψης.
Κατάληψη Αντινομία