Σεπτέμβρης 2013. Ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του ναζί Ρουπακιά. Ο Φύσσας δεν ήταν ο μόνος που δολοφονήθηκε από φασίστες. Τον Ιανουάριο του 2013, ο μετανάστης εργάτης Σαχζάτ Λουκμάν, μαχαιρώθηκε από δύο νεοναζί πηγαίνοντας στη δουλειά του. Σεπτέμβρης 2018. Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να υψώσουμε αντιφασιστικό οδόφραγμα, ενάντια στη βία της κυριαρχίας, την ολοένα και εντονότερη λεηλασία και φτωχοποίηση μας, ενάντια στο τέρας του φασισμού.
Η ανάγκη να τσακιστεί ο φασισμός είναι ιστορική αναγκαιότητα. Παρατηρούμε την αναδίπλωση του φασισμού τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια. Σε εγχώριο επίπεδο οι φασίστες έχουν βρει πατήματα στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για την ονομασία της Μακεδονίας, όπου και συναγελάζονται με τον εσμό του εθνικού κορμού. Σε τοπικό επίπεδο δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε την εμφάνιση ταγμάτος εφόδου της χρυσής αυγής σε εθνικιστική συγκέντρωση για το Μακεδονικό στη πόλη της Κέρκυρας, όπως και την εμφάνιση του βουλευτή της χρυσής αυγής και των πρωτοπαλίκαρών του στη Λευκίμμη, όπου συντελείται σε ενεστώτα χρόνο αγώνας ενάντια στο ΧΥΤΑ, με μια ξεκάθαρη διάθεση άντλησης πολιτικής υπεραξίας. Ζούμε σε εποχές έντονης ρευστότητας στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Σε ένα παγκόσμιο σκηνικό που λίγο θυμίζει τον κόσμο όπως τον γνωρίζαμε. Στα πλαίσια αυτής της ρευστότητας ακόμη και οι έννοιες μπορούν να αλλοτριωθούν αφού οι φασίστες προβάλλουν ένα αντισυστημικό προφίλ, ενώ στη πραγματικότητα φέρνουν εις πέρας τις κρατικές προσταγές, εναρμονίζονται πλήρως με τα αφεντικά τους, είτε πρόκειται για το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο, είτε με την Ευρωπαϊκή ένωση, είτε με το ΝΑΤΟ.
Εμείς από την μεριά μας ως αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες πρέπει να αντιληφθούμε τον αντιφασιστικό αγώνα ως έναν αγώνα φύσει και θέσει αντικρατικό και αντικαπιταλιστικό. Έναν αγώνα που θα δίνεται σε κάθε τομέα της καθημερινότητας, έναν αγώνα με τις μικρές και μεγάλες του νίκες που δεν θα μπορέσει να πιστωθεί ως θρίαμβος της δημοκρατίας. Έναν αγώνα που θα παλέψει για ζωή ενάντια στον θάνατο που απλόχερα μοιράζει ο φασισμός.
Πέντε χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ούτε τον Παύλο Φύσσα, ούτε τον Σαχζάτ Λουκμάν. Δεν ξεχνάμε κανένα δολοφονημένο αγωνιστή, δεν ξεχνάμε τους νεκρούς της τάξης μας.
Να τσακίσουμε τον φασισμό, το σύστημα που τον γεννά και τις δομές του.
